اوضاع نامناسب سد میناب

اوضـاع نـامنـاسب سـد مـیـنـاب

به نقل از روزنامه صبح ساحل/ 15 شهریور 93

 

 صبح ساحل ، اجتماعی - دومین سد دارنده سرریز بزرگ ایران در بلاتکلیفی کارآیی به سر می‌برد به گونه ای که تست‌ها و رسیدگی‌های دوره ای (ماهانه) سد استقلال در حال تبدیل‌شدن به تست‌های سالانه است و این درحالی است که بندرعباس، شهری استراتژیک است و سد میناب اهمیت خاصی در جنوب کشور دارد.ابراز نگرانی‌ها در مورد عدم انجام تست‌های دوره‌ای لازم تجهیزات اکنون به حدی رسیده که برخی از دست اندرکاران دست به دامان خدا شده‌اند تا با سیل رودخانه وحشی میناب مواجه نشوند. از طرفی نیز تصفیه خانه آب میناب نیز به دلیل کهنگی تجهیزات با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند. هنگامی که سیل جاری می‌شود قابلیت باز و بسته شدن دریچه‌ها و کنترل حجم آبی که در پایین دست جاری می‌شود برای کنترل سیلاب امری حیاتی محسوب می‌شود اما در صورتی که به تجهیزات رسیدگی نشود بخش زیادی از کارآیی خود را از دست می‌دهند. سد میناب نیز در حال حاضر براساس گفته برخی از دست اندرکاران منطقه به مرز نگرانی رسیده و نیاز به رسیدگی دارد به گونه‌ای که دریچه‌ها مدت هاست روان کاری و بهسازی نشده‌اند. منابع مطلع می‌گویند حدود یک سال است از تعدیل نیروهای خدماتی سد که کار گیریس کاری، روان کاری و... دریچه‌ها بر عهده داشتند میگذرد و پس از این تایید کارهای مربوط به نیروهای تعدیل شده بدون توجه باقی مانده و هشدار برخی از دلسوزان نیز به جایی نرسیده است. از طرفی نیز قرار بود که به قطر 20 سانت خردگی‌های سرریز تراش شده و مجددا بتن ریزی شود اما به گفته شاهدین در حدود یک سال گذشته کار چندانی در این زمینه انجام نشده است. سیلاب سال 1371 میناب * نمونه‌ای از نیاز سرریزهای سد است به گونه‌ای که در آن سال با خروج 7800 متر مکعب بر ثانیه آب گفته می‌شود که نیم متر آب روی پل میناب جمع شد و این درحالی است که ظرفیت تخلیه سرریز 12 هزار و 500 متر مکعب بر ثانیه است. مشکلات آبی هرمزگان تنها به سد میناب ختم نمی‌شود بلکه تصفیه‌خانه میناب نیز مشکلاتی دارد و بر اساس خبرهای منتشر شده، استفاده از کلرهای تاریخ مصرف گذشته و غیر استاندارد نیز مشکل‌ساز شده و برخی نگهبانان تصفیه‌خانه به خاطر درز خبر این موضوع مورد سوال مسولین آب هرمزگان قرار دارند. حال باید دید با توجه به نیاز مردم خط ساحلی جنوب و کمبود آب در آن منطقه مسئولین برای کنترل منابع آبی و تصفیه مطلوب آب چه سیاست‌هایی را در پیش می گیرند که نگرانی‌های مذکور با وجود انتشار اخبار همچنان ادامه دارد.

در ماه‌های گذشته سه تریلر حامل محموله‌ پلی آلومینیوم کلراید فاقد تاریخ مصرف و مهر استاندارد وارد تصفیه‌خانه شده و مدیرعامل آب‌ منطقه‌ای هرمزگان با تایید ورود محموله مذکور به تصفیه‌خانه سد استقلال را تایید کرده اما یادآوری می‌کند که اگر کالاهای خریداری شده کیفیت و استانداردهای لازم را نداشته باشد مرجوع می‌شوند. محمدباقر حیدری چند روز پیش تاکید کرده بود که بخشی از کلرها مشکل داشت اما اصلا از موادی که تاریخ مصرف نداشته‌اند استفاده نکردیم. امروزه همه مشتریان درصدد تهیه اجناس مورد نیاز خود از فروشگاه‌های معتبر هستند حال باید دید مسئولین تصفیه‌خانه‌ها با چه دقتی مواد لازم را تهیه می‌کنند که مواد غیر استاندارد و فاسد پس از ورود در تصفیه‌خانه رد صلاحیت می‌شوند. این اتفاقات درحالی است که حمید چیت‌چیان در دولت یازدهم پس از قبول تصدی‌گری وزارت نیرو تاکید کرد که به هیچ عنوان در هیچ نقطه‌ای در کشور با هر دلیلی، آب فاقد کیفیت عرضه نخواهد شد.

 

خاطره ای تفکر برانگیز از دکتر محمود حسابی

خاطره‌ای تفکر برانگیز از دکتر محمود حسابی!!!

(به مناسبت درگذشت ایشان)

پروفسور حسابی ملقب به پدر فیزیک ایران بعد از ملاقاتی که با انیشتین داشتند و پس از آنکه انیشتین به ایشان نوید می دهندکه نظریه شما در آینده ای نه چندان دور، علم فیزیک را در جهان متحول خواهد کرد، به پروفسور پیشنهاد می دهد که برای تکمیل نظریه خود در آزمایشگاه مجهز دانشگاه شیکاگو به کار خود ادامه دهد. در ادامه خاطره‌ای بسیار آموزنده از ایشان در دانشگاه شیکاگو نقل شده که هر ایرانی را به فکر وا می‌دارد. امیدوارم شما دوستان هم فرصت خوندنش رو از دست ندهید.

  دانشگاه شیکاگو بسیار پیشرفته بود. مهم تر از هر چیزی آزمایشگاه‌های متعدد و معتبر آن بود. من در لابراتوار بسیار پیشرفته اپتیک، مشغول به کار شدم. در خوابگاه دانشگاه هم اتاق مجهزی برای اقامت، به من داده بودند. از نظر وسایل رفاهی، مثل اتاق یک هتل بسیار خوب بود. آدم باورش نمی‌شد، این اتاق در دانشگاه باشد. معلوم بود که همه چیز را، برای دلگرمی محققین و اساتید، فراهم کرده بودند. نکته خیلی مهم و حائز اهمیت، آزمایشگاه‌ها و چگونگی تجهیزات آن بود. یک نمونه از آن مربوط به میزی می‌شد که در آن آزمایشگاه به من داده بودند. این میز کشوی کوچکی داشت.