فروچالـه‌های دشت مینـاب شاهکـار سو مدیریت
عباس زائری/ جوان نخبه مینابی
شهرستان میناب که زمانی به دلیل آب شیرین و فراوان و پرآبی رود آن به اسم "میان‌آب" یا میناب معروف بود ، حال به دلیل غارت‌های بی‌امان آب از دشت این شهر و انتقال آن به مرکز استان باید نام "نینـاب" را بر روی این شهر گذاشت.
نیناب در گویش مینابی یعنی دیگر آبی نیست... و واقعا هم همینطور است ؛ دیگر آبی برای مردم این شهر باقی نمانده است.
شهرستان میناب که دیگر بهتر است از آن با همین عنوان نیناب یاد کنیم ، با وجود باغات سرسبز و درختان سر به فلک کشیده و آب‌های روان و گوارا در استان به گلستان مشهور بود که امروز دیگر از این گلستان تنها نامی باقی مانده است.
شهرستان میناب علی‌رغم بهره‌مندی از نعمت سد استقلال و خودکفا بودن آب ، در زمینه صنعت، کشاورزی و آب آشامیدنی به دلیل عدم کار کارشناسی و سومدیریت با وجود قرار گرفتن در کنار دریای عمان و خلیج فارس، در تامین آب مورد نیاز مردم در بخش‌های مختلف دچار بحران شده است ، به گونه‌ای که در برخی نقاط آن زمزمه جیره‌بندی آب شرب به گوش می‌رسد.
آن طور که در بسیاری از محافل مطرح شده ؛ گویا بر اساس اساسنامه سد میناب ، آب استحصالی آن باید صرفا برای کشاورزی و آشامیدن شهر میناب استفاده شود و در صورت مازاد بودن به شهرهای دیگر انتقال شود.
اما در این راستا برای انتقال آب به بندرعباس و دیگر شهرها تمام قوانین نادیده گرفته می‌شود و آب سد استقلال میناب را با پمپاژ بالا به صورت تمام وقت به بندرعباس منتقل می‌کنند تا بلوارها، معابر و پارک‌های آنجا دچار کم آبی نشوند و همیشه سرسبز بمانند.
این در حالی است که وقتی از خشک‌شدن باغات میناب و درختان چند صد ساله آن سخن به میان می‌آید ، برخی مسئولان بی‌درد ، گناه این خشک شدن را به گردن مردم میناب می‌اندازند و حرفشان این است که خودتان باعث این کار شدید.!!!
که در پاسخ باید گفت آری ، تقصیر مینابی‌هاست که سال ها با ایثار و نجابت هر چه تمام اجازه می‌دهند آب سد که دارای ای سی کمتری است و مناسب آشامیدن و کشاورزی است به بندرعباس و دیگر شهرها انتقال داده شود و خود از آب چاه‌هایی با ای سی فوق العاده بالا که برای سلامتی مضر بوده و باعث انواع امراض است را استفاده کنند.
چاه‌هایی که هر روز میزان آب آن کاهش می‌یابد و شوری آن نیز بیشتر و بیشتر می‌شود.
هر چه با خود می‌اندیشم این پرسش به ذهنم می‌آید که آیا افزایش درصد شورری آب در میناب برای مسئولان مهم است؟ مگر سلامتی مردمان و نابود شدن تمدن چند هزار ساله میناب مهم است؟
گناه مردم میناب چیست که این گونه مظلوم واقع شده‌اند و از آستانه صبر و نجابتشان سو استفاده می‌شود؟
و پاسخ را در این می‌بینم که سرسبز ماندن فضای سبز بندرعباس، قد کشیدن ساختمان‌ها و آسمانخراش‌ها و همچنین رونق صنایع غرب مهمتر از زندگی و معیشت کشاورزان و باغداران مینابـی است.
با نگاهی مختصر به وضوح مشخص است که در بلوارها و معابر عمومی میناب از گل و گیاه خبری نیست و روستاها و توابع میناب برای چند روز دچار قطعی آب می‌شوند و فرونشست‌های عظیم نفس دشت میناب را بریده و بیشتر روستاها را احاطه کرده است و این است که میناب دیگر میناب نیست بلکه نینـاب است.
روزگاری در جلگه سرسبز و پر آب میناب ، مردم برای سپری کردن اوقات فراغت خود به باغات پناه می‌بردند ولی اکنون کسی جرات ندارد در باغات قدم بزند چرا که با وجود فرونشست زمین و ایجاد فروچاله‌های بزرگ بر اثر شاهکاری مدیریتی هر لحظه امکان خالی شدنِ زیر پای او را دارد و ممکن است به درون یکی از این فروچاله‌ها سقوط کند ، حال مگر باغی مانده است؟ مگر مسئولان مرکز استان به جز منافع مرکز استان چیزی برایشان مهم بود؟ مگر از بین رفتن زندگی کشاورزان و باغداران میناب برایشان مهم است؟ مگر کسی به فکر است؟
ایها الامسئول ، شهر میناب در آستانه یک فاجعه زیست محیطی است ، شوری آب منابع زیرزمینی به بالاترین حد خود رسیده است...
دیوِ فروچاله بر بیش از 15 روستای این شهرستان سایه افکنده و فرونشست زمین در حال پیشروی به سمت مرکز شهر است.
باغات باصفای میناب نابود شد ، باغدارن و کشاورزان به خاک سیاه نشستند ، بس است دیگر، اجازه ندهید بیشتر از این به مردم این خطه ظلم شود... بگذارید میناب بیشتر از این نابود نشود.
برای مثال در روستای چلوگاومیشی در شهرستان میناب که با زه‌های بالای آب و حفر کوچکترین چاله ( به اندازه 10 سانتی متر) دسترسی به آب ممکن می‌شد و حتی جالبتر اینکه به جهت بالا بودن سطح آب با عبور گاومیش از این روستا آب در مسیر رد پای آنان آب روان می‌شد امروز با حفر چاه‌هایی به عمق ۱۲۰ متر هم از آب خبری نیست.
نگرانی مردم شهرستان میناب از کم آبی و نبود آب آشامیدنی در برخی از روستاهای اطراف نگاه مسئولان را به عمق چاه‌های انتقال آب به بندرعباس خیره کرده است.
حفر چاه‌های متعدد و استخراج بی‌رویه آب و انتقال آن به بندرعباس و دیگر شهرها یکی از مهمترین عوامل دخیل در نابودی طبیعت و محیط‌زیست میناب است در حالی که با احداث و راه‌اندازی آبشیرین‌کن مشکل تامین آب مورد نیاز شهرستان بندرعباس حل می‌شود اما انگار تا قطره‌ای آب در میناب است باید صرف بندرعباس شود.
تصمیم گیران ، متولیان ، مدیران ، غارت آب و ظلم بس است ؛ بگذارید نینـاب دوباره میناب شود...
عباس زائری - جوان نخبه مینابی
این یک متن اعتراضی است، لطفا به کسی برنخورد...
- حرف اول:
ای مردم میناب ، با خودتون چیکار کردین !!!
همینجور بی‌زبون نشستین تا از زیر پاتون هرچی آب بود کشیدن و بردن!؟
یعنی اینقد...
عجبا...
آب از میناب بره یه شهر دیگه ؛ اداره آب اون شهر پول از مصرف‌کننده‌هاش
بگیره، بدون اینکه زحمتی بکشه! ولی هیچ فایده‌ای برای میناب نداشته باشه!؟
جالبه...
( شاید شبهه پیش بیاد که؛ خب دارن خرج پمپاژ و آبرسانی از میناب به بندر رو از همینجا میدن! خب بدن! چه ربطی داره به اینکه سرمایه‌های یه شهر رو مفتی از صاحبانش بگیرن و ببرن و اونوقت سر مردمش بی‌کلاه بمونه !؟؟؟ )
اما جالبتر از اون! میتونیم بگیم اینه که ، از سد یه شهر آب میبرن به
شهرهای دیگه ، ( بندرعباس-خمیر-قشم-هرمز) ولی به مردم همون شهر حتی یه قطره‌شو
نمیدن!!!
سوال دیگه اینه که دارن بقول خودشون بی‌نظیرترین پارک آبی رو تو بندر میسازن(!) اما با کدوم آب ؟؟؟ غیر از اینه که باید از آب میناب یا سد شمیل استفاده کنن! عجب...
- سبز شدن چمن‌های بندرعباس به چه قیمتی!؟
به قیمت خشک شدن باغات انبه چند صد ساله !!!؟؟؟ به قیمت به آتیش کشیده شدن نخلستان‌های تشنه‌ی آب بدست صاحبانشون !!!؟؟؟ به قیمت بی‌نان و روزی‌شدن کشاورزای مینابی !!!؟؟؟
خسته نباشین ای مسئولین، خدا قوت...
اما تا مردم این شهر همینجور نشستن دیگه چه توقعی از مسئولین میشه داشت؟
- بحث تنها آب نیست...
همیشه تو این ۳۰ سال وضع این شهر همین بوده و هست! چون مردمش بجز سیاست‌زدگی و غیربومی پرستیدن کاری بلد نیستن! وقتی هم یه بومی میره رأس کار شروع به کوبیدنش می‌کنیم! سریع موضع‌گیری میشه جلوش!
جناح‌بندیاس که ردیف میشن برا پایین کشیدنش! واسه همینه که هیچوقت صدامون به جایی نمیرسه! فقط بلدیم همدیگه رو مسخره کنیم و جوک بسازیم. تا الان به تعداد مسئولینی که اهل شهرستان رودان هستن و پست‌های کلیدی دارن نگاهی کردین؟؟؟
تو هر مورد دیگه‌ای هم ببینیم این مردم چیزی از بالاییا نخواستن... ( واقعا چرا؟؟)
- حرف حساب:
حالا بیاین یطرفه به قاضی نریم! ما برا اینکه آب سد استقلال میناب واسه شرب به بندرعباس و روستاهای دیگه منتقل کنن که مشکلی نداریم !!! اونا هم‌استانیا و اقوام و فامیل خودمون هستن! ما با آبیاری فضای سبز ، ساخت و سازها و استفاده صنایع از این آب به شدت مـخـالـفـیـم! با مدیریت احمقـانـه بعضی از مسئولین امر مـخـالـفـیـم! با این مخالفیم که چرا آب شرب باید به پای درختا و چمن‌ها ریخته بشه اما پس چرا برا کشاورزی میناب استفاده نشه!؟ مگه صنایع و ساختمون‌سازی نمیتونه از آب غیر شرب استفاده کنه!؟ با این مخالفیم که چرا سرمایه ما برده بشه و یجا دیگه آباد بشه بدون اینکه خود همون شهر بعد از سالیان متمادی حتی یه تغییر نکنه؟!!!
اما از همه‌ی این حرفا گذشته کسی بهتون گفته چرا اینجوری شد؟
همه اون حرفا از سومدیریت به کنار، آیا نگاهی به مصرف بی‌رویه آب تو باغات کردین؟ مصرف غرقابی ؛ کل باغ به زیر آب میرفت همیشه! فکر کردین چنتا باغ با چه متراژی هر ماه به زیر آب میرفت؟ تمام باغات میناب کرت‌بندی شده هستن و فقط مخصوص این جور آبیاری! حالا نگاه کنین در هر بار به زیر آب رفتن فقط یه باغ ، چه حجم عظیمی از آب به هدر میرفته!
12 هزار هکتار سطح زیر کشت نخل تا قبل از خشکسالی و 6800 هکتار سطح زیر کشت درحال حاضر و 1700 هکتار سطح زیر کشت انبه!
پس متوجه میشین که با استفاده اشتباه در آبیاری کارمون به اینجا کشیده شد!
اما مگه نمیشد با تغییر آبیاری به روش‌های بهینه‌تر جلو این فاجعه رو گرفت؟ بله ، اما باز باید انگشت رو به سمت مسولین امر کرد که فقط سومدیریت کردن نه مدیریت!!! ( چون غیربومی که دلش واسه ما نمیسوخت ) یعنی نمیشد همون اول آب سد رو میبستن و به مردم میگفتن تا قطره‌ای نکنین تا کار اصولی نکنین آب بهتون نمیدیم؟ بازم جواب مثبته ، ولی نشد و نکردن...
اگه کار الان رو 10 سال پیش میکردن مطمئنا کارمون به اینجا نمیکشید! اگه مردم رو از این خطر باخبر میکردن، آگاهشون میکردن اینجوی نمیشد! باید اون موقع رسانه‌ای میکردن... حیف...
- حرف آخر:
اینکه بهتره از همین امروز شروع کنیم به اصولی کار کردن ، مصرف اشتباه رو بزاریم کنار و از فناوریهای جدید آبیاری استفاده کنیم.
از مسولین بخوایم که اعتبار همچین کاری رو برامون از بالانشین‌ها جذب کنن نه اینکه آب فلان جا رو قطع کنن و به ما بدن تا با همون روش اشتباه گذشته هدرش بدیم! بل‌فرض دو سال دیگه هم تونستیم اینجوری سرپا وایسیم بعدش چی؟ بعدش دیگه هم خودمون به نابودی کشیده میشیم هم بقیه!
- راهکار:
از مسولین مدیریت اصولی و جذب اعتبارات بخواهیم...
والسلام
ﺩﻭﻟﺖ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﻧﺸﻮﺩ!!!
سید عبدالکریم هاشمی نخل ابراهیمی
ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺿﻤﻦ ﺑﺮﺷﻤﺮﺩﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺣﻮﺯﻩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯿﻪ ﺧﻮﺩ، ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺟﺪﯼ ﺑﻪ ﻣﻌﻀﻞ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﻭ ﺑﯽﺁﺑﯽ ﺷﺪ.
ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻠﺖ، ﺳﯿﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﮑﺮﯾﻢ ﻫﺎﺷﻤﯽ ﻧﺨﻞ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻤﯽ ﺩﺭ ﻧﺸﺴﺖ ﻋﻠﻨﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﻪﺷﻨﺒﻪ ( 1 ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖﻣﺎﻩ ) ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺩﺭ ﻧﻄﻖ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺿﻤﻦ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﻌﻠﻢ ﻭ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﮔﻔﺖ : ﺍﺯ ﺯﺣﻤﺎﺕ ﺩﻭﻟﺖ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﻣﮑﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻭ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻢ . ﺁﻗﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻓﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﻧﯿﺰ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺬﯾﺮﺩ. ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻧﯿﺮﻭ ﻭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺍﺳﻔﻨﺎﮎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺏ ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﻭ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻋﺎﺟﻠﯽ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ . ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﯽﺁﺑﯽ ﻣﯽﺳﻮﺯﻧﺪ ﺩﺭﺣﺎلی که ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ.
ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﻨﺎﺏ، ﺭﻭﺩﺍﻥ، ﺟﺎﺳﮏ، ﺳﯿﺮﯾﮏ ﻭ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻏﺪﺍﺭﺍﻥ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻭ ﺭﻭﺩﺍﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺟﻬﺎﺩ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ، ﻭﺯﺍﺭﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﯾﺰﯼ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺑﺨﺸﻮﺩﮔﯽ ﺍﺻﻞ ﻭ ﺳﻮﺩ ﻭ ﺟﺮﯾﻤﻪ ﺗﺴﻬﯿﻼﺕ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺁﺏ ﺷﺮﺏ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺁبشیرین‌کن ﺻﺎﺩﺭ ﺷﻮﺩ . ﺩﺭ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﺑﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮﺩ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﻨﺎﺏ 30 ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺏ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ .
ﻭﯼ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺍﻓﺰﻭﺩ : ﺁﻗﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲﺟﻤﻬﻮﺭ ﺑﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺭﺍﻩ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﻫﯿﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻨﺎﺩﺭ ﺗﯿﺎﺏ، ﺳﯿﺮﯾﮏ ﻭ ﺟﺎﺳﮏ ﺭﺍ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ، ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﺡﻫﺎ، ﻃﺮﺡ ﻣﺼﻮﺏ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺪﯼ ﭘﯿﺶ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ . ﮔﻤﺮﮐﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﺮﻭﻑﺗﺮﯾﻦ ﮔﻤﺮﮐﺎﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﺎﺑﻘﻪﺍﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﺼﻮﺑﺎﺗﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺎﺯﺍﺭﭼﻪﻫﺎﯼ ﻣﺮﺯﯼ ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ ﺷﻮﻧﺪ .ﻫﺎﺷﻤﯽ ﮔﻔﺖ : ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺳﻔﺮ ﺭﺋﯿﺲﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺯﻣﺰﻣﻪﻫﺎ ﻭ ﺷﺎﯾﻌﺎﺗﯽ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﯾﻢ ﺩﺭ ﺣﺪ ﺣﺮﻑ ﻭ ﺷﺎﯾﻌﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺍﻟﻌﻄﺶ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻃﻮﻣﺎﺭ شد!
ﻣﻮﺿﻮﻉ ﮐﻢ ﺁﺑﯽ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﻃﯽ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﺑﻪ
ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ۱۰ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ
ﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﻓﻌﺎﻻﻥ ﻭ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺁﺏ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ
ﻋﻘﯿﺪﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺑﯽ ﺩﺭ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ، ﺍﻣﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻻﺯﻡ ﺩﺭ ﺗﻮﺯﯾﻊ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ
ﺑﺨﺶﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ، ﻧﺎﮐﺎﺭﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ.
ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ
ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﻪ ﺣﺪﯼ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﻍﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ
ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﻧﺒﻪ ۵۰۰ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ
ﻭﻓﻮﺭ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺭﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﺧﺸﮑﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻏﻼﻣﻌﺒﺎﺱ ﺭﺳﻮﻟﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ، ﺑﺎ ﺑﯿﺎﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺛﻤﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ
ﺑﺎﻏﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﻫﻢ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺍﻓﺰﻭﺩ : ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ
ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺎﺝﺧﺎﺩﻣﯽ ، ﺗﯿﺮﻭﺭ ﻭ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﺁﺏ ﭼﺎﻩﻫﺎ ﺷﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺭزاﻧﮓ ، ﭼﻠﻮ ﻭ
ﺑﻨﺪﺭﺯﮎ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﭼﺎﺭ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﮕﯽ ﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
( ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﺁﺏ ﺳﺪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﺣﯿﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ / ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﺪﺍﯼ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﺷﻮﺩ)
« ﺳﺨﻦ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺟﺎﻣﻊ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎﯼ ﺟﺎﻣﻊ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮﺡﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻭ ﺗﻮﺯﯾﻊ درست ﺁﺏ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ نباید که مردم و کشاورزان مینابی فدای چیزی شوند! همانطور که مردم بندرعباس از آب سد باید سود ببرند مردم میناب نیز واجب الحق‌اند که از سدی که در شهرستان خودشان است سود ببرند! و ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ بهتر است به ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ آبشیرینکن‌ها ﺑﺮﻭﻧﺪ.»
ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯼ ﺭﺳﻮﻟﯽ، ﺣﺪﻭﺩ ۱۴۰۰ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺣﻮﺯﻩ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﺎ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۴۰ ﺩﻫﯿﺎﺭﯼ و شورای روستایی ﻧﯿﺰ ﺭﺳﯿﺪﻩ ، ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ، ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺏ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪاند.
ﺩﺭ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ:
« ﺩﺭ ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻭﻗﻮﻉ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﻠﺘﻒ ﺑﺎ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﺳﺨﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍ ﺳﺪ ﺟﮕﯿﻦ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺷﺮﻗﯽﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ۳۵۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌﺐ ﺁﺏ ﻃﯽ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ﻭ ﻣﻬﺮﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻧﻮﺑﺖ ﮐﺎﻣﻼ ﭘﺮ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺪ ﺷﻤﯿﻞ ﻭ ﻧﯿﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺣﺪﻭﺩ ۵۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺁﺏ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺩﺍﺭد.»
«ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺩﺳﺖ ﺳﺪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻋﻤﺮ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻪ ﺩﻫﻪﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺪ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺯﻣﺎﻥﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺳﺪ ﺑﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺣﺪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻥ ﻧﯿﺰ ﺭﺳﯿﺪﻩ، ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﺩﭼﺎﺭ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺸﻘﺖ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.»
یک ماه از اتمام آب سد میناب گذشت!
در تاریخ ۱۶ آذر امسال مدیر عامل آب منطقه‌ای هرمزگان در مصاحبه‌ای گفت:
ذخیره سد استقلال میناب حداکثر تا اواخر آذر امسال جوابگوی نیاز مردم شهر بندرعباس است.
حجم سد استقلال میناب که از آن برای تامین آب شهرهای بندرعباس ، خمیر و روستاهای اطراف آن استفاده می شود، هم اکنون ۴۹ میلیون مترمکعب می باشد که تنها ۷ میلیون مترمکعب آن حجم مفید است.
و حالا با یک حساب ساده می‌شود به این نتیجه رسید:
مصرف روزانه آب بندرعباس و خمیر و روستاهای اطراف ۴۲۸/۵۷۱ مترمکعب است؛ هفته‌ای ۳ میلیون مترمکعب!
( ماهانه و سالانه رو دیگه خودتون ضرب کنین )
با این حساب در هفته‌ی اول دیماه آب مفید سد میناب به اتمام رسیده است!!!
برای جبران چاه‌های اضطراری دشت میناب وارد مدار شدند!
میزان آبی که سد میناب بسمت بندرعباس پمپاژ میکرد ۱۵۰۰ لیتر در ثانیه بود!
حال برای جبران کسری آب بندرعباس باید از ۱۵ حلقه چاه اضطراری موجود در بستر رودخانه میناب ، که برای انتقال آب - فقط به بندرعباس - حفر شده استفاده کرد.
طی سال‌های اخیر با هدف تامین آب باغداران شهرستان ، تعداد ۵۸ حلقه چاه در میناب حفر شد که میزان ۱۲۰۰ لیتر آب در ثانیه از منابع آب زیر زمینی برای مصارف کشاورزی برداشت می‌شود.
( یعنی اگه آب تموم چاه‌ها رو هم منتقل کنن باز کفاف نمیده...!!! )
پ.ن:
حالا شاید سوال پیش بیاد که، پس چرا مسولین اعلام نمیکنن!؟
1- اینکه نمیخوان شهر دچار آشوب و هرج و مرج بشه!
2- اینکه تا وقتی چاه های دشت میناب هست و میتونن کل آب بندرعباس رو تامین کنن دیگه حالا چه کاریه بگن...
اوضـاع نـامنـاسب سـد مـیـنـاب
به نقل از روزنامه صبح ساحل/ 15 شهریور 93
صبح ساحل ، اجتماعی - دومین سد دارنده سرریز بزرگ ایران در بلاتکلیفی کارآیی به سر می‌برد به گونه ای که تست‌ها و رسیدگی‌های دوره ای (ماهانه) سد استقلال در حال تبدیل‌شدن به تست‌های سالانه است و این درحالی است که بندرعباس، شهری استراتژیک است و سد میناب اهمیت خاصی در جنوب کشور دارد.ابراز نگرانی‌ها در مورد عدم انجام تست‌های دوره‌ای لازم تجهیزات اکنون به حدی رسیده که برخی از دست اندرکاران دست به دامان خدا شده‌اند تا با سیل رودخانه وحشی میناب مواجه نشوند. از طرفی نیز تصفیه خانه آب میناب نیز به دلیل کهنگی تجهیزات با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند. هنگامی که سیل جاری می‌شود قابلیت باز و بسته شدن دریچه‌ها و کنترل حجم آبی که در پایین دست جاری می‌شود برای کنترل سیلاب امری حیاتی محسوب می‌شود اما در صورتی که به تجهیزات رسیدگی نشود بخش زیادی از کارآیی خود را از دست می‌دهند. سد میناب نیز در حال حاضر براساس گفته برخی از دست اندرکاران منطقه به مرز نگرانی رسیده و نیاز به رسیدگی دارد به گونه‌ای که دریچه‌ها مدت هاست روان کاری و بهسازی نشده‌اند. منابع مطلع می‌گویند حدود یک سال است از تعدیل نیروهای خدماتی سد که کار گیریس کاری، روان کاری و... دریچه‌ها بر عهده داشتند میگذرد و پس از این تایید کارهای مربوط به نیروهای تعدیل شده بدون توجه باقی مانده و هشدار برخی از دلسوزان نیز به جایی نرسیده است. از طرفی نیز قرار بود که به قطر 20 سانت خردگی‌های سرریز تراش شده و مجددا بتن ریزی شود اما به گفته شاهدین در حدود یک سال گذشته کار چندانی در این زمینه انجام نشده است. سیلاب سال 1371 میناب * نمونه‌ای از نیاز سرریزهای سد است به گونه‌ای که در آن سال با خروج 7800 متر مکعب بر ثانیه آب گفته می‌شود که نیم متر آب روی پل میناب جمع شد و این درحالی است که ظرفیت تخلیه سرریز 12 هزار و 500 متر مکعب بر ثانیه است. مشکلات آبی هرمزگان تنها به سد میناب ختم نمی‌شود بلکه تصفیه‌خانه میناب نیز مشکلاتی دارد و بر اساس خبرهای منتشر شده، استفاده از کلرهای تاریخ مصرف گذشته و غیر استاندارد نیز مشکل‌ساز شده و برخی نگهبانان تصفیه‌خانه به خاطر درز خبر این موضوع مورد سوال مسولین آب هرمزگان قرار دارند. حال باید دید با توجه به نیاز مردم خط ساحلی جنوب و کمبود آب در آن منطقه مسئولین برای کنترل منابع آبی و تصفیه مطلوب آب چه سیاست‌هایی را در پیش می گیرند که نگرانی‌های مذکور با وجود انتشار اخبار همچنان ادامه دارد.
در ماه‌های گذشته سه تریلر حامل محموله پلی آلومینیوم کلراید فاقد تاریخ مصرف و مهر استاندارد وارد تصفیه‌خانه شده و مدیرعامل آب منطقه‌ای هرمزگان با تایید ورود محموله مذکور به تصفیه‌خانه سد استقلال را تایید کرده اما یادآوری می‌کند که اگر کالاهای خریداری شده کیفیت و استانداردهای لازم را نداشته باشد مرجوع می‌شوند. محمدباقر حیدری چند روز پیش تاکید کرده بود که بخشی از کلرها مشکل داشت اما اصلا از موادی که تاریخ مصرف نداشته‌اند استفاده نکردیم. امروزه همه مشتریان درصدد تهیه اجناس مورد نیاز خود از فروشگاه‌های معتبر هستند حال باید دید مسئولین تصفیه‌خانه‌ها با چه دقتی مواد لازم را تهیه می‌کنند که مواد غیر استاندارد و فاسد پس از ورود در تصفیه‌خانه رد صلاحیت می‌شوند. این اتفاقات درحالی است که حمید چیت‌چیان در دولت یازدهم پس از قبول تصدی‌گری وزارت نیرو تاکید کرد که به هیچ عنوان در هیچ نقطه‌ای در کشور با هر دلیلی، آب فاقد کیفیت عرضه نخواهد شد.
