شعری زیبا در وصف نخل های خمیده میناب

کوه جنوب

شعر از :“یعقوب یزدان پناه” روستای گورزانگ

ناموس منی ،جان منی،نخل خمیده

برقامت رعنای تو خوبم چه رسیده

ازجور و جفاها شده ای معتکف عشق

رسوای درونت شده ای قد خمیده

امثال دماوندی و تو کوه جنوبی

هر چند که بی نامی تو ای زجر کشیده

کابوس بدی دیدم و خواب از سر من رفت

دیدم شده یک دشت پر از نخل خمیده