فضایی برای معرفی هرچه بیشتر این شهر جنوبی ایران؛ همچنین تلاش برای معرفی آداب و رسوم، صنایع دستی، محصولات غذایی، کسب و کار و نوع گویش های مختلف این شهرستان به جوانان امروزی...
صنایع دستی صنایع دستی به مجموعه ای از هنر و صنعت ها اطلاق می
شود که با استفاده از مواد اولیه بومی وانجام مراحل تولیدی به کمک دست
وابزار دستی موجب تهیه وساخت محصولاتی می شود که ذوق هنری وخلاقیت فکری
سازنده یه نحوی تجلی یافته وهمین عامل وجه تمایز اصلی این گونه محصولات
از مصنوعات مشابه ماشینی وکارخانه ای است صنایع دستی در واقع یکی از هنر
های سنتی به جا مانده از پیشینیان است ونشانگر سنتها ونحوه زندگی مردمان
آن منطقه می باشد که با استفاده از امکانات وقابلیتهای منطقه ملزومات
مورد نیاز خود را تهیه می نمودند.
ما در اینجا به دو نوع از صنایع دستی قدیمی در شهرستان میناب که قدمت صدها ساله دارند اشاره می کنیم صنایع دستی سفالی و حصیر ی که برای ساختن صنایع دستی حصیری از برگ و مشتقات درخت خرما استفاده می شود در واقع این دو نوع صنایع دستی در گذشته کاربرد زیادی در زندگی مردم میناب داشته اند.
محصولات سفالی تولیدات
سفالگران مینابی عمدتاً ظروف سفالی می باشد که از آن جمله اند: نوعی کوزه
آب به نام «جهله» انواع گلدان، قلیان، سرقلیان، اسفندسوز در باز و قفسی
«گشته سوز» این ظروف سفالی بیشتر توسط ساکنین نواحی روستایی مورد استفاده
قرار می گیرد.
محصولات حصیری محصولات
حصیری مشتمل بر سجاده حصیری، بادبزن، نوعی سبد حصیری گرد و دردار بلند جهت
نگهداری البسه، نوعی زیرانداز به نام «تک» که در نواحی روستایی به منظور
پوشاندن سقف خانه ها نیز مورد استفاده قرار می گیرد، درپوش کوزه، نوعی سینی
گرد و بزرگ به نام «سپ»، «دمکش»، گلدان حصیری، ظرف میوه، ظرف نگهداری نان
«کفه».
سفالگری سفالگری در روستاهای حکمی، گوربند و شهوار از توابع شهرستان میناب و روستاهای لشتگان از توابع بندر عباس رواج دارد.