اعتراض نسبت به بی آبی میناب

این یک متن اعتراضی است، لطفا به کسی برنخورد...

 

-       حرف اول:

ای مردم میناب ، با خودتون چیکار کردین !!!

 همینجور بی‌زبون نشستین تا از زیر پاتون هرچی آب بود کشیدن و بردن!؟

یعنی اینقد...

عجبا...
آب از میناب بره یه شهر دیگه ؛ اداره آب اون شهر پول از مصرف‌کننده‌هاش بگیره، بدون اینکه زحمتی بکشه! ولی هیچ فایده‌ای برای میناب نداشته باشه!؟

جالبه...

( شاید شبهه پیش بیاد که؛ خب دارن خرج پمپاژ و آبرسانی از میناب به بندر رو از همینجا میدن!  خب بدن! چه ربطی داره به اینکه سرمایه‌های یه شهر رو مفتی از صاحبانش بگیرن و ببرن و اونوقت سر مردمش بی‌کلاه بمونه !؟؟؟ )

اما جالبتر از اون! میتونیم بگیم اینه که ، از سد یه شهر آب میبرن به شهرهای دیگه ، ( بندرعباس-خمیر-قشم-هرمز) ولی به مردم همون شهر حتی یه قطره‌شو نمیدن!!!

سوال دیگه اینه که دارن بقول خودشون بی‌نظیرترین پارک آبی رو تو بندر میسازن(!) اما با کدوم آب ؟؟؟ غیر از اینه که باید از آب میناب یا سد شمیل استفاده کنن! عجب...

 

-       سبز شدن چمن‌های بندرعباس به چه قیمتی!؟

به قیمت خشک شدن باغات انبه چند صد ساله !!!؟؟؟ به قیمت به آتیش کشیده شدن نخلستان‌های تشنه‌ی آب بدست صاحبانشون !!!؟؟؟ به قیمت بی‌نان و روزی‌شدن کشاورزای مینابی !!!؟؟؟

خسته نباشین ای مسئولین، خدا قوت...

اما تا مردم این شهر همینجور نشستن دیگه چه توقعی از مسئولین میشه داشت؟

 

-       بحث تنها آب نیست...

همیشه تو این ۳۰ سال وضع این شهر همین بوده و هست! چون مردمش ‌بجز سیاست‌زدگی و غیربومی پرستیدن کاری بلد نیستن! وقتی هم یه بومی میره رأس کار شروع به کوبیدنش می‌کنیم! سریع موضع‌گیری میشه جلوش!

جناح‌بندیاس که ردیف میشن برا پایین کشیدنش! واسه همینه که هیچوقت صدامون به جایی نمیرسه! فقط بلدیم همدیگه رو مسخره کنیم و جوک بسازیم. تا الان به تعداد مسئولینی که اهل شهرستان رودان هستن و پست‌های کلیدی دارن نگاهی کردین؟؟؟

تو هر مورد دیگه‌ای هم ببینیم این مردم  چیزی از بالاییا نخواستن... ( واقعا چرا؟؟)

-       حرف حساب:

حالا بیاین یطرفه به قاضی نریم! ما برا اینکه آب سد استقلال میناب واسه شرب به بندرعباس و روستاهای دیگه منتقل کنن که مشکلی نداریم !!! اونا هم‌استانیا و اقوام و فامیل خودمون هستن! ما با آبیاری فضای سبز ، ساخت و سازها و استفاده صنایع از این آب به شدت مـخـالـفـیـم! با مدیریت احمقـانـه بعضی از مسئولین امر مـخـالـفـیـم! با این مخالفیم که چرا آب شرب باید به پای درختا و چمن‌ها ریخته بشه اما پس چرا برا کشاورزی میناب استفاده نشه!؟ مگه صنایع و ساختمون‌سازی‌ نمیتونه از آب غیر شرب استفاده کنه!؟ با این مخالفیم که چرا سرمایه ما برده بشه و یجا دیگه آباد بشه بدون اینکه خود همون شهر بعد از سالیان متمادی حتی یه تغییر نکنه؟!!!

اما از همه‌ی این حرفا گذشته کسی بهتون گفته چرا اینجوری شد؟

همه اون حرفا از سومدیریت به کنار، آیا نگاهی به مصرف بی‌رویه آب تو باغات کردین؟ مصرف غرقابی ؛ کل باغ به زیر آب میرفت همیشه! فکر کردین چنتا باغ با چه متراژی هر ماه به زیر آب میرفت؟ تمام باغات میناب کرت‌بندی شده هستن و فقط مخصوص این جور آبیاری! حالا نگاه کنین در هر بار به زیر آب رفتن فقط یه باغ ، چه حجم عظیمی از آب به هدر میرفته!

12 هزار هکتار سطح زیر کشت نخل تا قبل از خشکسالی و 6800 هکتار سطح زیر کشت درحال حاضر و 1700 هکتار سطح زیر کشت انبه!

پس متوجه میشین که با استفاده اشتباه در آبیاری کارمون به اینجا کشیده شد!

اما مگه نمیشد با تغییر آبیاری به روش‌های بهینه‌تر جلو این فاجعه رو گرفت؟ بله ، اما باز باید انگشت رو به سمت مسولین امر کرد که فقط سومدیریت کردن نه مدیریت!!! ( چون غیربومی که دلش واسه ما نمیسوخت ) ‌یعنی نمیشد همون اول آب سد رو میبستن و به مردم میگفتن تا قطره‌ای نکنین تا کار اصولی نکنین آب بهتون نمیدیم؟ بازم جواب مثبته ، ولی نشد و نکردن...

اگه کار الان رو 10 سال پیش میکردن مطمئنا کارمون به اینجا نمیکشید! اگه مردم رو از این خطر باخبر میکردن، آگاهشون میکردن اینجوی نمیشد! باید اون موقع رسانه‌ای میکردن... حیف...

 

-       حرف آخر:

اینکه بهتره از همین امروز شروع کنیم به اصولی کار کردن ، مصرف اشتباه رو بزاریم کنار و از فناوریهای جدید آبیاری استفاده کنیم.

از مسولین بخوایم که اعتبار همچین کاری رو برامون از بالانشین‌ها جذب کنن نه اینکه آب فلان جا رو قطع کنن و به ما بدن تا با همون روش اشتباه گذشته هدرش بدیم! بل‌فرض دو سال دیگه هم تونستیم اینجوری سرپا وایسیم بعدش چی؟ بعدش دیگه هم خودمون به نابودی کشیده میشیم هم بقیه!

-       راهکار:

از مسولین مدیریت اصولی و جذب اعتبارات بخواهیم...

والسلام

سخنرانی نماینده مردم میناب در صحن مجلس

ﺩﻭﻟﺖ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﻧﺸﻮﺩ!!!

 

 سید عبدالکریم هاشمی نخل ابراهیمی

---

ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺿﻤﻦ ﺑﺮﺷﻤﺮﺩﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺣﻮﺯﻩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯿﻪ ﺧﻮﺩ، ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺟﺪﯼ ﺑﻪ ﻣﻌﻀﻞ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﻭ ﺑﯽﺁﺑﯽ ﺷﺪ.

ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻠﺖ، ﺳﯿﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﮑﺮﯾﻢ ﻫﺎﺷﻤﯽ ﻧﺨﻞ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻤﯽ ﺩﺭ ﻧﺸﺴﺖ ﻋﻠﻨﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﻪﺷﻨﺒﻪ ‏( 1 ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖﻣﺎﻩ ‏) ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺩﺭ ﻧﻄﻖ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺿﻤﻦ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﻌﻠﻢ ﻭ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﮔﻔﺖ : ﺍﺯ ﺯﺣﻤﺎﺕ ﺩﻭﻟﺖ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻮﺍﺣﻞ ﻣﮑﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻭ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻢ . ﺁﻗﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻓﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﻧﯿﺰ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺬﯾﺮﺩ. ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻧﯿﺮﻭ ﻭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺍﺳﻔﻨﺎﮎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺏ ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﻭ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻋﺎﺟﻠﯽ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ . ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﯽﺁﺑﯽ ﻣﯽﺳﻮﺯﻧﺪ ﺩﺭﺣﺎلی که ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ.

ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﻨﺎﺏ، ﺭﻭﺩﺍﻥ، ﺟﺎﺳﮏ، ﺳﯿﺮﯾﮏ ﻭ ﺑﺸﺎﮔﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻏﺪﺍﺭﺍﻥ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻭ ﺭﻭﺩﺍﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺟﻬﺎﺩ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ، ﻭﺯﺍﺭﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﯾﺰﯼ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺑﺨﺸﻮﺩﮔﯽ ﺍﺻﻞ ﻭ ﺳﻮﺩ ﻭ ﺟﺮﯾﻤﻪ ﺗﺴﻬﯿﻼﺕ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺁﺏ ﺷﺮﺏ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺁبشیرین‌کن ﺻﺎﺩﺭ ﺷﻮﺩ . ﺩﺭ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﺑﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮﺩ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﻨﺎﺏ 30 ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺏ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ .

ﻭﯼ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺍﻓﺰﻭﺩ : ﺁﻗﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲﺟﻤﻬﻮﺭ ﺑﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺭﺍﻩ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﻫﯿﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻨﺎﺩﺭ ﺗﯿﺎﺏ، ﺳﯿﺮﯾﮏ ﻭ ﺟﺎﺳﮏ ﺭﺍ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ، ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﺡﻫﺎ، ﻃﺮﺡ ﻣﺼﻮﺏ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺪﯼ ﭘﯿﺶ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ . ﮔﻤﺮﮐﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﺮﻭﻑﺗﺮﯾﻦ ﮔﻤﺮﮐﺎﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﺎﺑﻘﻪﺍﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﺼﻮﺑﺎﺗﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺎﺯﺍﺭﭼﻪﻫﺎﯼ ﻣﺮﺯﯼ ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ ﺷﻮﻧﺪ .ﻫﺎﺷﻤﯽ ﮔﻔﺖ : ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺳﻔﺮ ﺭﺋﯿﺲﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺯﻣﺰﻣﻪﻫﺎ ﻭ ﺷﺎﯾﻌﺎﺗﯽ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﯾﻢ ﺩﺭ ﺣﺪ ﺣﺮﻑ ﻭ ﺷﺎﯾﻌﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ.

برگزاری مسابقه نقاشی در میناب

ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ « ﺑﻮﻣﯽ ﻣﯿﻨﺎﺏ » ﺩﺭ شهرستان میناب

---

خبرگزاری پانا:

ﺭﺳﻮﻝ ﺑﻬﺎﺩﺭﯼ ﺯﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﭘﺎﻧﺎ ﮔﻔﺖ : ﻫﺪﻑ ﺍﺯ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮعیت «بوﻣﯽ ﻣﯿﻨﺎﺏ» ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻫﻨﺮ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﺸﺎﻁ ﺑﯿﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

ﻭﯼ ﺍﻓﺰﻭﺩ : ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ «ﺑﻮﻣﯽ ﻣﯿﻨﺎﺏ» ﺍﺳﺖ ، ﺑﺎﻋﺚ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻫﻨﺮ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﻨﺖ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻮﻣﯽ ﺣﻔﻆ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﯿﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ.

 

ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﮔﻔﺖ: ﮔﺮﻭﻩ ﻫﻨﺮﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺳﺎﺯﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻫﻨﺮﻫﺎﯼ ﺗﺠﺴﻤﯽ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ .

 

ﺑﻬﺎﺩﺭﯼ ﺯﺍﺩﻩ ﻣﺪﯾﺮ ﮔﺮﻭﻩ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻫﻨﺮﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺳﺎﺯﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎﻥ ﮐﺮﺩ: ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﻭ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﻕ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﺳﯿﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﮑﺮﯾﻢ ﻫﺎﺷﻤﯽ ، ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺍﺳﻼﻣﯽ ، ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﺸﮑﺮ ﻭ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ.

 

ﻭﯼ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ: ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺭﻭﺯ ﭘﻨﺞ ﺷﻨﺒﻪ 20 ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰ ﭘﺸﺖ ﭘﺎﺭﮎ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺟﻬﺖ ﺷﺮﮐﺖ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻋﺪﺩ ﮐﭙﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ : ﻋﻠﯽ ﮐﺮﯾﻤﯽ

اولین جشنواره فرهنگی ورزشی گفاره

اولین جشنواره فرهنگی ورزشی گُـفـاره ، نوروز 94 در ساحل بندزرک برگزار می‌گردد

درقدیم ، آن زمان که هنوز سرامیک و موزائیک کردن کف خانه مد نشده بود ، آن زمان که هنوز برقی درکار نبود تا بوسیله‌ی اون کولر گازی گرمای خرماپز وسط تابستون جنوب رو به سرمای چله زمستون تبدیل کنه ، آن زمان که هنوز تلویزیون همدم همیشگی خانه و خانواده‌های ما نشده بود ،گُـفـاره یک ویژگی مشترک بود برای هر خانه و خانواده مـیـنـابـی!

سکویی با ارتفاع متغیـر 50 سانت تا 1و50 سانت از سطح زمین که پایه‌های اون از چوب درخت کَرَت ( پاکرغ Pakaregh ) نرده‌ها و خرک‌های اون از تنه درخت نخل ( تافال Tafal) و روانداز و صفحه‌ی محل نشستن اون از شاخه و برگ درخت نخل (سوند Sevend) درست می‌شد.

گُـفـاره ؛ یک محمل بود. جایی برای دور هم جمع شدن و با هم نشستن ، جایی برای به اشتراک گذاشتن شادی‌ها و غم‌ها ، خاطرات ، مهارت‌ها و اخبار و احوال هم.

درقدیم ، گُـفـاره باصفا‌ترین محل هر خانه بود ، اصلا صفای هرخانه بود. گنجی که با رفتن و گم شدنش در غبار فراموشی ، صفا و صمیمیت خانه و خانه‌های ما را هم با خود برد.

و اکنون ، پس از گذشت سال‌ها ، شورای اسلامی روستای بندزرک بنا دارد با همیاری کانون فرهنگی کاروان عشق (شیخ جلالی"ره") بندزرک در قالبی نمادین و در پوششی فرهنگی ـ ورزشی تحت عنوان « جشنواره فرهنگی ورزشی گُـفـاره » غبار از چهره سنت‌ها بزداید و به احیای صفا ، صمیمیت ، شادی و دور هم بودن آن ایام بپردازد.

جشنواره فرهنگی ورزشی گُـفـاره ؛ قرار است در ایام نوروز 94 در 2 بخش برنامه‌های فرهنگی و برنامه‌های رقابتی و در مکان ساحل دریای بندزرک (مهمترین تفرجگاه اهالی) به اجرا درآید تا همزمان با ورود سال جدید وحضور میهمانان عزیز نوروزی به روستای بندزرک ، وسعت این به اشتراگ گذاری ، گسترده و کشوری گردد.

برگرفته از وبلاگ: بندزرک360

پیشینه تاریخی پنج شنبه بازار میناب

پیشینه تاریخی پنج شنبه بازار میناب

 

 سهراب سعیدی/ نویسنده، محقق، روزنامه نگار

بندر هرموز ـ هرمز کهنه یا میناب

---

پنج‌شنبه بازار میناب از جمله موزه‌های فرهنگی و هنری بجای مانده از دوران کهن میناب است که تاریخ آن با تاریخ میناب در آمیخه است این بازار از زمان تشکیل تمدن‌های اولیه بشری مانند سومر ، آکد ، آشور و بابل اهمیت داشته است و از آن استفاده‌ی تجاری می‌شده است به طوری که هرمز بری یا هرمز کهنه - میناب -که در تاریخ آن را به اردشیر بابکان و یا حتی قبل از آن نسبت می‌دهند رونق فوق العاده‌ای داشته و تمام بنا در دریای عمان را زیر فرمان داشته است این بندر روزگاری پر جنب و جوش بوده و زمان داران بزرگی بر آن  حکومت کرده‌اند و همچنین از مردان پرکار آن می‌توان یاد کرد که با دورترین نقاط جهان که تا آن زمان شناخته بود داد و ستد داشته‌اند در سفرنامه‌ی مارکوپلو آمده است: « هرمز ، میناب ، بندری خوب دارد و همه بازرگانان از همه بخش‌های هندوستان با کشتی‌هایشان به اینجا می‌آیند و ادویه و سایر کالاهای تجاری می‌آورند مانند سنگ‌های قیمتی و مروارید ، ابریشم و پارچه‌های زرباف به رنگ‌های گوناگون و عاج و کالاهای دیگر و آنها در بازار ( پنجشنبه بازار ) ، کالاهای خود را به مردانی می فروشند ، که آن را به همه جای جهان می‌برند و به بازرگانان دیگر می فروشند ؛ هرمز ( میناب ) واقعاً شهری است خیلی متنوع و پرتجارت. » (1)

 

ادریسی ، استخری ، ابن‌حوقل ، افضل‌الدین کرمانی ، حمدا... مستوفی ، ابن‌بطوطه و تقریبا ً همه‌ی منابع معتبر تاریخی اهمیت هرمز کهنه ( میناب ) را به منزله‌ی بازار کرمان و باراندازی طبیعی مورد تایید قرار می‌دهند در این ارتباط ، مقدس بازار هرمز (میناب ) را ستوده و می‌گوید: « شهر بازار نیکو دارد و از قنوات مشروب میگردد و خانه‌های آن از خشت ساخته شده است. » (2)

 

استخری نیز در مسالک و ملاک می‌نویسید: « هرمز – میناب – مجمع بازرگانان کرمان است و فرضه دریاست، بازار و مسجد آینه دارد و بازرگانان به روستا باشند و این ناحیت نخل بسیار دارد و بیشتر ارزن کارند. » (3)

 

ابن‌حوقل نیز در کتاب صوره الارض ( تا سیف 367 هـ . ق ) درباره میناب و بازار آن می‌گوید: « ..... پس  از آن کناره دریا به شهر هرمز ( میناب ) منتهی می‌شود که بندر کرمان آباد و پرگل و گیاه و دارای خرما و هوای گرم است نام دیگر هرمز شیر است. و آن شامل خانه‌هایی است در دره میان دو کوه می‌باشد که من درسال 330 ( هـ .ق ) به آنجا رسیدم امیر شهر آن زمان محمد بن مرزبان از مردم شیراز که ملقب به صاحب السیف و القلم بود همچنین ابن‌حوقل هرمز را بندرگاه و مرکز تجارت کرمان و محل داد و ستد آورده است  از مسجد جامع و رباط و از تعداد خانه‌های آن سخن به میان می‌آورد. » (4)

 

 پنج شنبه بازار میناب بر سر راه بازرگانی هندوستان و  چین و امپراطوری رم و سرزمین‌های اسلامی و یکی از بزرگترین باراندازها و بارکده‌های جهان بوده است ، از سال 628 هجری و در زمان اتابک ابوبکر ، پادشاه فارس ، جزیره هرمز به جای بندر هرمز مرکز بازرگانی خلیج فارس شده است.

 

هرمز باستانی پس از حمله‌ی عرب‌ها به ایران بندری بود که زرتشتی‌های فراری در آن جا سوار بر کشتی می‌شدند و به فرار خود ادامه می‌دادند از سده دهم میلادی هرمز کهنه از نظر کلاهای کرمان و سیستان اهمیت داشته است و کمی پیش از آمدن مارکوپولو به ایران این آبادی وارد بازار جهانی شده ً هرمز کهن – میناب – درآن روزگان 40000 چهل هزار جمعیت داشته امروزه برای ما بدرستی معلوم نیست که چرا شهر بزرگ و خوب هرمز میناب به جزیره خشک و بایری منتقل شده است شاید علت این اشکال حمله مکرر قبایل خشن به هرمز بوده است که قدرت بزرگ روزگاران مشرق زمین به جزیره‌ای خشک و سوخته  انتقال یافته است.

 

در روزگاران گذشته در پنج‌شنبه‌بازار میناب برده خرید و فروش می‌شده است چنانچه مارکوپولو می‌نویسد: «ساکنان هرمز باستانی سیاه چرده‌اند و پیرو دین اسلام - ظاهراً کثرت سیاه‌چردگان که ناشی از  تجارت برده بوده ، به طوری خاص  نظر مارکوپلو را به خود جلب کرده است مارکو اضافه می‌کند - که مردم هرمز از خرما شراب می‌گیرند و به آن ادویه می‌زنند که خیلی خوشمزه است و در میان فراورده‌های آن نیل بیش از هر چیز دیگر شهرت دارد و کالاهای بازرگانی آن علاوه بر شراب عبارتند از: برنج ، غلات ، طلا ، نقره ، صندل و ادویه و این شهر بازرگانان ثروتمندی داشته که با هندوستان و چین در داد و ستد بودند و در فضای بزرگی در ویلاهای پراکنده که در اطراف شهر قرار داشت به سر می‌بردند و انبارهای بزرگ کالا هم در پیرامون شهر وجود داشت.» (5)

سدیدالسلطنه درکتاب بندرعباس و خلیج فارس - که در 100 سال پیش گذشته است - میگوید: « در میناب دو گروه تجارت عمده می‌نمایند ، هندوها که هفت تجارت خانه‌اند ، و بحرینی‌ها که سه تجارتخانه می‌شوند. کسبه و اصناف آنها عبارت‌اند از: لاری‌ها ،  جهرمی‌ها ، بحرینی‌ها و اوزی‌ها . واردات عمده آنها از رودان جو و گندم و خرما و حنا و نیل و چغاله‌ی انبه است. و از بشاگرد و رودبار و بلوچستان جو وگندم و سایر حبوبات و کنجد و روغن و کرک و پشم ، روغن و کرک و پشم را تجار ابتاع می‌نمایند برای حمل به هند و برنج و قند و شکر و چاهی و ادویه‌جات و تریاک را تجار از قشم و عباسی وارد مینماید ، گاهی از لنگه هم وارد میشود و آنچه از آنجا حمل به قشم و عمان و لنگه و بصره و هندوستان میشود خارَک و خرما و حنا و روغن و پشم و کرک و انبه و آبلیمو و چغاله و سِوند و حصیر و ظروف سفال است. که از این همه پشم و کرک و خارک پخته مخصوص هندوستان وخرما مخصوص قشم و عمان ، و حنا مخصوی بصره و غیر از اینها حمل سایر نقاط میشود.»

 

اینک نیز بیان گذشته پنجشنبه‌ بازار میناب یکی ازفضاهای دیدنی و مهم شهر میناب است که با فعالیت اقتصادی مردم درآمیخته است و همچون گذشته از رونق فوق‌العاده‌ای برخوردار است در آن ایام پنجشنبه بازار میناب محل داد و ستد بازرگانان هندوچین ، رم ، بصره ، عمان و ... و همچنین بازار و بند آباد کرمان و سیستان بوده است و از چنین اعتباری برخوردار بوده که قبل از ورود مارکوپولو به ایران وارد تجارت جهانی شده است.

 

این بازار حتی از زمان تشکیل تمدن‌های اولیه‌ی بشری مانند سومر، آکد ، آشور و بابل با اهمیت بوده است. و مهمترین بندر تجاری خلیج‌پارس همین بندر هرمز کهنه بوده که اینک خرابه‌های آن در کنار خور چاخا در اطراف بندر کرگان و کلاهی و بندزرک دیده می‌شود و مرکز این بندر پر رونق تیاب بوده است.

 

در بازار این بندر انواع محصولات کشاورزی و زینتی و همچنین صنایع‌دستی و مهم‌تر از همه تجارت برده رواج داشته است و بازرگانان کالاهای بازرگانی خود را از راه خشکی و دریا به میناب آورده و در آنجا به فروش    می‌رساندند و کالاهای نادر میناب را نیز خریداری می‌نموده‌اند. البته در اوایل معامله پایاپای بوده است مثلاً بازرگانان هندوستان ادویه و سایر کالاهای بازرگانی را به میناب آورده و از میناب خارَک پخته‌ی درخت نخل زرگ و حلو را به هندوستان برده‌اند و در مراسم‌های عروسی از آن استفاده نموده‌اند. البته امروزه نیز روستای محمودی میناب هر ساله مقدار زیادی خارک را از طریق دبی به هندوستان صادر می نمایند.

 

و این تجارت همواره رواج دارد. با این تفاوت که دیگر از معامله‌ی پایاپای خبری نیست. شکل و ساختار ظاهری پنج شنبه بازار میناب در گذشته که اینک میدان شهدا جای آن را گرفته دایره‌ای شکل بوده و تجار، کشاورزان و هنرمندان در این دایره‌ی مبادله کالا ، به خرید و فروش کالا مشغول بوده‌اند با این توضیح که پنج شنبه بازار به دو قسمت تقسیم می‌شده و در یک قسمت مخصوص معامله‌ی گاو گوسفندان و شتر و الاغ و همچنین مرغ و تخم مرغ و سایر فرآورده‌های لبنی و علوفه بوده و قسمت دیگر بازار محصولات کشاورزی و صیفی‌جات و صنایع‌دستی خرید و فروش می‌شده است.

 

اوج رونق این بازار که دارای شهرت آن نیز شده روزهای پنج شنبه بوده به طوری که مردمان روستاها در طول یک هفته تلاش و کوشش محصولات خود را جمع آوری کرده و صنایع‌دستی خود را ساخته و برای فروش به این بازار برده‌اند که این صنایع عبارت بودند از: جاسک ، تولک ، زنبیل ، گفه ، کفت ً قفسً  ، تک ، بادیل ، جَهله ، گِراشی ، کندوک ، و ... بیشتر در روستاهای بهمنی ، پشته ، حکمی ، چلو ، محمودی ، شهوار و ... ساخته می‌شده همچنین پارچه‌هایی که در کارگاه‌های پارچه‌بافی گروگ و کلیبی بافته می‌شده نیز در این بازار خرید و فروش و به هندوستان و پاکستان صادره گردیده است. و در واقع این دو روستا پارچه‌های کل هندوستان و پاکستان را تامین می‌کرده‌اند که امروزه این صنعت به فراموشی سپرده شده است.

 

 

(1)    مارکوپول ص 274

(2)    احسن السقایم فی معرفه الاقایم 1361

(3)    مسالک و ممالک ، استخری 142

(4)    صوره الارض ابن حوقل ص 67

(5)    همان ص23

 

 

تهیه و تدوین: سهراب سعیدی

 

ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺍﻟﻌﻄﺶ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻃﻮﻣﺎﺭ شد

ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺍﻟﻌﻄﺶ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻃﻮﻣﺎﺭ شد!

 

ﻣﻮﺿﻮﻉ ﮐﻢ ﺁﺑﯽ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﻃﯽ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ۱۰ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﻓﻌﺎﻻﻥ ﻭ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺁﺏ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻋﻘﯿﺪﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺑﯽ ﺩﺭ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ، ﺍﻣﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻻﺯﻡ ﺩﺭ ﺗﻮﺯﯾﻊ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ ﺑﺨﺶﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ، ﻧﺎﮐﺎﺭﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ.

 ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﻪ ﺣﺪﯼ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﻍﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﻧﺒﻪ ۵۰۰ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻭﻓﻮﺭ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺭﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﺧﺸﮑﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.

ﻏﻼﻣﻌﺒﺎﺱ ﺭﺳﻮﻟﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ، ﺑﺎ ﺑﯿﺎﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺛﻤﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﻏﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﻫﻢ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺍﻓﺰﻭﺩ : ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺎﺝﺧﺎﺩﻣﯽ ، ﺗﯿﺮﻭﺭ ﻭ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﺁﺏ ﭼﺎﻩﻫﺎ ﺷﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺭزاﻧﮓ ، ﭼﻠﻮ ﻭ ﺑﻨﺪﺭﺯﮎ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﭼﺎﺭ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﮕﯽ ﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

( ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﺁﺏ ﺳﺪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﺣﯿﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ / ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﺪﺍﯼ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﺷﻮﺩ)

« ﺳﺨﻦ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺟﺎﻣﻊ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎﯼ ﺟﺎﻣﻊ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮﺡﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻭ ﺗﻮﺯﯾﻊ درست ﺁﺏ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ نباید که مردم و کشاورزان مینابی فدای چیزی شوند! همانطور که مردم بندرعباس از آب سد باید سود ببرند مردم میناب نیز واجب الحق‌اند که از سدی که در شهرستان خودشان است سود ببرند! و ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ بهتر است به ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ آبشیرینکن‌ها ﺑﺮﻭﻧﺪ.»

ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯼ ﺭﺳﻮﻟﯽ، ﺣﺪﻭﺩ ۱۴۰۰ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺣﻮﺯﻩ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﺎ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۴۰ ﺩﻫﯿﺎﺭﯼ و شورای روستایی ﻧﯿﺰ ﺭﺳﯿﺪﻩ ، ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ، ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺏ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ‌اند.

ﺩﺭ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ:

« ﺩﺭ ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻭﻗﻮﻉ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﻠﺘﻒ ﺑﺎ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﺳﺨﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍ ﺳﺪ ﺟﮕﯿﻦ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺷﺮﻗﯽﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ۳۵۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌﺐ ﺁﺏ ﻃﯽ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ﻭ ﻣﻬﺮﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻧﻮﺑﺖ ﮐﺎﻣﻼ ﭘﺮ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺪ ﺷﻤﯿﻞ ﻭ ﻧﯿﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺣﺪﻭﺩ ۵۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺁﺏ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺩﺍﺭد.»

«ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺩﺳﺖ ﺳﺪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻋﻤﺮ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻪ ﺩﻫﻪﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺪ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺯﻣﺎﻥﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺳﺪ ﺑﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺣﺪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻥ ﻧﯿﺰ ﺭﺳﯿﺪﻩ، ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﺩﭼﺎﺭ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺸﻘﺖ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.»

یک ماه از اتمام آب سد میناب گذشت

 

یک ماه از اتمام آب سد میناب گذشت!

 

 

 

 

---

 

در تاریخ ۱۶ آذر امسال مدیر عامل آب منطقه‌ای هرمزگان در مصاحبه‌ای گفت:

 

 

 

ذخیره سد استقلال میناب حداکثر تا اواخر آذر امسال جوابگوی نیاز مردم شهر بندرعباس است.

حجم سد استقلال میناب که از آن برای تامین آب شهرهای بندرعباس ، خمیر و روستاهای اطراف آن استفاده می شود، هم اکنون ۴۹ میلیون مترمکعب می باشد که تنها ۷ میلیون مترمکعب آن حجم مفید است.

و حالا با یک حساب ساده می‌شود به این نتیجه رسید:

مصرف‌ روزانه آب بندرعباس و خمیر و روستاهای‌ اطراف ۴۲۸/۵۷۱ مترمکعب است؛ هفته‌ای ۳ میلیون مترمکعب!

 

 

( ماهانه و سالانه رو دیگه خودتون ضرب کنین )

 

 

با این حساب در هفته‌ی اول دیماه آب مفید سد میناب به اتمام رسیده است!!!

 

 

برای جبران چاه‌های اضطراری دشت میناب وارد مدار شدند!

 

 

میزان آبی که سد میناب بسمت بندرعباس پمپاژ میکرد ۱۵۰۰ لیتر در ثانیه بود!

 

 

حال برای جبران کسری آب بندرعباس باید از ۱۵ حلقه چاه اضطراری موجود در بستر رودخانه میناب ، که برای انتقال آب - فقط به بندرعباس - حفر شده استفاده کرد.

 

 

طی سال‌های اخیر با هدف تامین آب باغداران شهرستان ، تعداد ۵۸ حلقه چاه در میناب حفر شد که میزان ۱۲۰۰ لیتر آب در ثانیه از منابع آب زیر زمینی برای مصارف کشاورزی برداشت می‌شود.

 

( یعنی اگه آب تموم چاه‌ها رو هم منتقل کنن باز کفاف نمیده...!!! )

 

پ.ن:

حالا شاید سوال پیش بیاد که، پس چرا مسولین اعلام نمیکنن!؟

1- اینکه نمیخوان شهر دچار آشوب و هرج و مرج بشه!

2- اینکه تا وقتی چاه های دشت میناب هست و میتونن کل آب بندرعباس رو تامین کنن دیگه حالا چه کاریه بگن...

 

 

دبیرستان نمونه دولتی خاتم الانبیاء میناب

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

معرفی روستاهای میناب-روستای زهوکی

روستـای زهـوکـی

«شناسنامه فرهنگی،سیاسی،اجتماعی،اقتصادی»

 

مشخصات جغرافیایی:

استان: هرمزگان                     شهرستان: میناب                        بخش: بندزرک

دهستان: بندزرک                  تعداد خانوار: 1200                      جمعیت: 6953 نفر

 

·    موقعیت روستا:

 این روستا دارای 7کیلومتر وسعت  و آب وهوایی گرمسیری می باشد،که در 3 کیلومتری شهرستان میناب قراردارد که جز حومه شهر محسوب میشود و دارای 2 کیلومتر خیابان آسفالته طرح هادی روستا می باشد. ، از شرق به کوه گز ،غرب به روستای گرازوئیه ،جنوب به دره مغ مراد ،شمال به دوراهی بندزرک منتهی می شود.و جز منطقه مرزی محسوب می شود که جاده اصلی میناب – جاسک از آن عبور می کند.

« این روستـا از سمت شرق دارای زمین های مناسبی جهت توسعه روستا میباشد »

 

o         وضعیت آموزشی،فرهنگ:

این روستا در سال های اخیر رشد فراوانی در زمینه آموزشی و فرهنگی داشته است.این روستا دارای 7 مسجد ،6 مدرسه از مقطع دبستان تا دبیرستان و پایگاه فعال مقاومت بسیج که در تمامی مراسمات روستا حضوری فعال دارد،می باشد.

 

اوضاع نامناسب سد میناب

اوضـاع نـامنـاسب سـد مـیـنـاب

به نقل از روزنامه صبح ساحل/ 15 شهریور 93

 

 صبح ساحل ، اجتماعی - دومین سد دارنده سرریز بزرگ ایران در بلاتکلیفی کارآیی به سر می‌برد به گونه ای که تست‌ها و رسیدگی‌های دوره ای (ماهانه) سد استقلال در حال تبدیل‌شدن به تست‌های سالانه است و این درحالی است که بندرعباس، شهری استراتژیک است و سد میناب اهمیت خاصی در جنوب کشور دارد.ابراز نگرانی‌ها در مورد عدم انجام تست‌های دوره‌ای لازم تجهیزات اکنون به حدی رسیده که برخی از دست اندرکاران دست به دامان خدا شده‌اند تا با سیل رودخانه وحشی میناب مواجه نشوند. از طرفی نیز تصفیه خانه آب میناب نیز به دلیل کهنگی تجهیزات با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند. هنگامی که سیل جاری می‌شود قابلیت باز و بسته شدن دریچه‌ها و کنترل حجم آبی که در پایین دست جاری می‌شود برای کنترل سیلاب امری حیاتی محسوب می‌شود اما در صورتی که به تجهیزات رسیدگی نشود بخش زیادی از کارآیی خود را از دست می‌دهند. سد میناب نیز در حال حاضر براساس گفته برخی از دست اندرکاران منطقه به مرز نگرانی رسیده و نیاز به رسیدگی دارد به گونه‌ای که دریچه‌ها مدت هاست روان کاری و بهسازی نشده‌اند. منابع مطلع می‌گویند حدود یک سال است از تعدیل نیروهای خدماتی سد که کار گیریس کاری، روان کاری و... دریچه‌ها بر عهده داشتند میگذرد و پس از این تایید کارهای مربوط به نیروهای تعدیل شده بدون توجه باقی مانده و هشدار برخی از دلسوزان نیز به جایی نرسیده است. از طرفی نیز قرار بود که به قطر 20 سانت خردگی‌های سرریز تراش شده و مجددا بتن ریزی شود اما به گفته شاهدین در حدود یک سال گذشته کار چندانی در این زمینه انجام نشده است. سیلاب سال 1371 میناب * نمونه‌ای از نیاز سرریزهای سد است به گونه‌ای که در آن سال با خروج 7800 متر مکعب بر ثانیه آب گفته می‌شود که نیم متر آب روی پل میناب جمع شد و این درحالی است که ظرفیت تخلیه سرریز 12 هزار و 500 متر مکعب بر ثانیه است. مشکلات آبی هرمزگان تنها به سد میناب ختم نمی‌شود بلکه تصفیه‌خانه میناب نیز مشکلاتی دارد و بر اساس خبرهای منتشر شده، استفاده از کلرهای تاریخ مصرف گذشته و غیر استاندارد نیز مشکل‌ساز شده و برخی نگهبانان تصفیه‌خانه به خاطر درز خبر این موضوع مورد سوال مسولین آب هرمزگان قرار دارند. حال باید دید با توجه به نیاز مردم خط ساحلی جنوب و کمبود آب در آن منطقه مسئولین برای کنترل منابع آبی و تصفیه مطلوب آب چه سیاست‌هایی را در پیش می گیرند که نگرانی‌های مذکور با وجود انتشار اخبار همچنان ادامه دارد.

در ماه‌های گذشته سه تریلر حامل محموله‌ پلی آلومینیوم کلراید فاقد تاریخ مصرف و مهر استاندارد وارد تصفیه‌خانه شده و مدیرعامل آب‌ منطقه‌ای هرمزگان با تایید ورود محموله مذکور به تصفیه‌خانه سد استقلال را تایید کرده اما یادآوری می‌کند که اگر کالاهای خریداری شده کیفیت و استانداردهای لازم را نداشته باشد مرجوع می‌شوند. محمدباقر حیدری چند روز پیش تاکید کرده بود که بخشی از کلرها مشکل داشت اما اصلا از موادی که تاریخ مصرف نداشته‌اند استفاده نکردیم. امروزه همه مشتریان درصدد تهیه اجناس مورد نیاز خود از فروشگاه‌های معتبر هستند حال باید دید مسئولین تصفیه‌خانه‌ها با چه دقتی مواد لازم را تهیه می‌کنند که مواد غیر استاندارد و فاسد پس از ورود در تصفیه‌خانه رد صلاحیت می‌شوند. این اتفاقات درحالی است که حمید چیت‌چیان در دولت یازدهم پس از قبول تصدی‌گری وزارت نیرو تاکید کرد که به هیچ عنوان در هیچ نقطه‌ای در کشور با هر دلیلی، آب فاقد کیفیت عرضه نخواهد شد.