ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺍﻟﻌﻄﺶ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻃﻮﻣﺎﺭ شد!
ﻣﻮﺿﻮﻉ ﮐﻢ ﺁﺑﯽ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﻃﯽ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﺑﻪ
ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ۱۰ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ
ﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﻓﻌﺎﻻﻥ ﻭ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺁﺏ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ
ﻋﻘﯿﺪﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺑﯽ ﺩﺭ ﻫﺮﻣﺰﮔﺎﻥ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ، ﺍﻣﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻻﺯﻡ ﺩﺭ ﺗﻮﺯﯾﻊ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ
ﺑﺨﺶﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ، ﻧﺎﮐﺎﺭﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ.
ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ
ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﻪ ﺣﺪﯼ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﻍﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ
ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﻧﺒﻪ ۵۰۰ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ
ﻭﻓﻮﺭ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺭﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﺧﺸﮑﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻏﻼﻣﻌﺒﺎﺱ ﺭﺳﻮﻟﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﯿﻨﺎﺏ ، ﺑﺎ ﺑﯿﺎﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺛﻤﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ
ﺑﺎﻏﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﻫﻢ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺍﻓﺰﻭﺩ : ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ
ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺎﺝﺧﺎﺩﻣﯽ ، ﺗﯿﺮﻭﺭ ﻭ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﺁﺏ ﭼﺎﻩﻫﺎ ﺷﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺭزاﻧﮓ ، ﭼﻠﻮ ﻭ
ﺑﻨﺪﺭﺯﮎ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﭼﺎﺭ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﮕﯽ ﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
( ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﺁﺏ ﺳﺪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﺣﯿﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ / ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﺪﺍﯼ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﺷﻮﺩ)
« ﺳﺨﻦ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺟﺎﻣﻊ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎﯼ ﺟﺎﻣﻊ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮﺡﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻭ ﺗﻮﺯﯾﻊ درست ﺁﺏ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ نباید که مردم و کشاورزان مینابی فدای چیزی شوند! همانطور که مردم بندرعباس از آب سد باید سود ببرند مردم میناب نیز واجب الحقاند که از سدی که در شهرستان خودشان است سود ببرند! و ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ بهتر است به ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ آبشیرینکنها ﺑﺮﻭﻧﺪ.»
ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯼ ﺭﺳﻮﻟﯽ، ﺣﺪﻭﺩ ۱۴۰۰ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺣﻮﺯﻩ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﺑﺎ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۴۰ ﺩﻫﯿﺎﺭﯼ و شورای روستایی ﻧﯿﺰ ﺭﺳﯿﺪﻩ ، ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ، ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺏ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪاند.
ﺩﺭ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ:
« ﺩﺭ ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻭﻗﻮﻉ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﻠﺘﻒ ﺑﺎ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﺳﺨﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍ ﺳﺪ ﺟﮕﯿﻦ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺷﺮﻗﯽﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ۳۵۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌﺐ ﺁﺏ ﻃﯽ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ﻭ ﻣﻬﺮﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻧﻮﺑﺖ ﮐﺎﻣﻼ ﭘﺮ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺪ ﺷﻤﯿﻞ ﻭ ﻧﯿﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺣﺪﻭﺩ ۵۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺁﺏ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺩﺍﺭد.»
«ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺩﺳﺖ ﺳﺪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻣﯿﻨﺎﺏ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻋﻤﺮ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻪ ﺩﻫﻪﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺪ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺯﻣﺎﻥﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﺳﺪ ﺑﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺣﺪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻥ ﻧﯿﺰ ﺭﺳﯿﺪﻩ، ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﺩﭼﺎﺭ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺸﻘﺖ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.»
